Od roku 2020 w Filii Biblioteki Publicznej Gminy Kłodzko w Wojborzu działa klub podróżnika z podróży przebytych. Klub zrzesza 15 seniorów. Jego celem jest integracja seniorów, dzielenie się doświadczeniami i przeżyciami z podróży odbytych. Także poznawanie ciekawych krajów, miejsc i obiektów zabytkowych.

Podczas spotkań, które odbywają się raz na kwartał, pani bibliotekarka organizuje projekcje filmowe z prywatnych zbiorów. Przygotowuje wystawy pamiątek, książek oraz albumów zdjęciowych wypożyczonych od lokalnych mieszkańców.

Nie tak dawno, podróżnicy zwiedzali wirtuarnie 17 obiektów z Polski, które znajdują się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Są to:

Stare miasto w Krakowie;

Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni;

Auschwitz-Birkenau. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940-1945);

Puszcza Białowieska;

Stare miasto w Warszawie;

Średniowieczny zespół miejski Torunia;

Zamek krzyżacki w Malborku;

Stare miasto w Zamościu;

Kalwaria Zebrzydowska: manierystyczny zespół architektoniczny i krajobrazowy oraz park pielgrzymkowy;

Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy;

Drewniane kościoły południowej Małopolski, Binarowa, Blizne, Dębno, Haczów, Lipnica Murowana, Sękowa;

Park Mużakowski;

Hala Stulecia we Wrocławiu;

Drewniane cerkwie w polskim i ukraińskim regionie Karpat;

Kopalnia rud ołowiu, srebra i cynku w Tarnowskich Górach oraz system gospodarowania wodami podziemnymi;

Krzemionkowski region pradziejowego górnictwa krzemienia pasiastego;

Lasy bukowe w Bieszczadzkim Parku Narodowym jako wpisany w 2021 r. komponent seryjnego dobra międzynarodowego pn.:

Pradawne i pierwotne lasy bukowe w Karpatach i innych regionach Europy.

Najbliżej nas znajduje się Hala Stulecia we Wrocławiu wpisana w 2006 r. na podstawie kryteriów I, II i IV. Hala została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO pod swoją pierwotną nazwą, jako Hala Stulecia (Centennial Hall in Wrocław). Jest to nazwa znana powszechnie i stosowana przez badaczy architektury od chwili wzniesienia tej monumentalnej budowli do czasów obecnych.

Jest to budowla przełomowa w historii architektury wykorzystującej żelazobeton. Wzniesiona została w latach 1911-1913 przez architekta Maxa Berga na terenach Wystawy Stulecia jako budowla wielofunkcyjna służąca rekreacji. Zbudowana na planie koła z czterema absydami, Hala mieści ogromną cylindryczną widownię na około 6000 osób. Wznosząca się na wysokość 23 metrów kopuła zwieńczona jest latarnią ze stali i szkła. Hala Stulecia jest rozwiązaniem pionierskim pod względem architektonicznym i inżynierskim, dokumentującym przenikanie się różnych wpływów we wczesnych latach XX wieku i stanowiącym zasadniczy punkt odniesienia dla dalszego rozwoju budownictwa w dziedzinie dużych konstrukcji zbrojonych.