21 marca: Światowy Dzień Poezji, Rok 2023 Rokiem Wisławy Szymborskie, Pierwszy Dzień Wiosny. Z tej okazji, po raz piętnasty w Filii Biblioteki Publicznej Gminy Kłodzko w Wojborzu miał miejsce Podwieczorek z poezją i różą.

Wydarzenie, w obecności lokalnych poetów oraz wielu mieszkańców Wojborza i okolic otworzyła i poprowadziła Mariola Huzar – dyrektor gminnej książnicy. Za poetyckim pulpitem zasiedli:

Krystyna Radomska urodzona na Kresach, osiadła w Wojborzu

Maria Kantor urodzona w Międzylesiu, zamieszkała w Ołdrzychowicach Kłodzkich

Emeryk Drozdowski urodzony w Brzegu Dolnym, mieszkaniec Wojborza

Swoją prezentację rozpoczęła Pani Krystyna Radomska, która pisze i dzieli się swoją twórczością od kilkudziesięciu lat.  Spośród wielu strof prezentujemy „Tajemnicę nocy”…

Największe tajemnice wędrują nocą

Gdy noc zapadnie, mrok ziemię okryje

Każda tajemnica

W ciemnościach się kryje.

Gdy sen człowieka zmorzy

Zaczną się senne marzenia

Odkryjesz tajemnicę we śnie

Których na jawie nie ma.

Noc pełna tajemnic

Jak niebo pełne gwiazd

Noc skryła swe tajemnice

W zakamarkach gwiazd.

Następnie do głosu doszła Pani Maria, która za pomocą prostych rymów przedstawia różne momenty swojego życia. Jej utwory powstają pod wpływem chwili… „Wieś Ołdrzychowice”

Tu w Kotlinie Kłodzkiej

Wieś Ołdrzychowice leży

Wokół góry, lasy

Wzdłuż wsi rzeka bieży

Wieś nasza jest w Polsce

Bardzo dobrze znana

Od słynnej powodzi

Gdy była zalana

Mimo tej tragedii

Do normy wróciła

Dzisiaj tak wygląda

Jakby nic nie przeżyła

Wieś jest bardzo długa

Czysta i zadbana

Kwiaty na balkonach

W ogródkach przy bramach

Mamy straż pożarną

Co mieszkańcom służy

Piękny Dom Kultury

No i kościół duży

Bibliotekę, szkołę

Sołtysa, radnego

Dbających o wygląd

I mieszkańca swego.

Publiczności swoje pisanie pokazał również Pan Emeryk Drozdowski, który w pewnym wieku zainteresował się literaturą. Czytał, co mu wpadło w dłonie, bo to była odskocznia dla jego nieśmiałości… „Wielcy i mali”

Prawie każdy miał chwile

Że coś pragnął stworzyć

Swoje: uczucia i myśli

Wiersz udany ułożyć!

Większość z tego wyrasta

Zarzuca swoje pisanie

A niektórym to dziwactwo

Na całe życie zostanie!

Nieliczni co piszą wiersze

Zdobędą Parnasu szczyty

Świat będzie znał ich twórczość

I spadną na nich zaszczyty !

W Światowym Dniu Poezji

I wielcy i ci niektórym znani

Wszyscy czują się poetami

I pragną być kochani!

Podczas podwieczorku z poezją i różą nie zabrakło okolicznego tortu, który zapewniła gospodyni – bibliotekarka Małgorzata. Były też zapachy różane w podziękowaniu… I tak, słowa rymem pisane, powstające w zaciszu domowym „wyjrzały na światło dzienne”.