Poetyckie powroty i wspomnienia Stanisławy Łowińskiej w bibliotece w Ołdrzychowicach Kłodzkich
A A A
Mariola Huzar, własne 19.03.2024

W Bibliotece Publicznej Gminy Kłodzko w Ołdrzychowicach Kłodzkich odbyło się spotkanie z poznańską poetką, dziennikarką i pisarką Stanisławą Łowińską. Spotkanie z poezją i humorem przyciągnęło liczną grupę seniorów z tutejszego klubu.

 

Na początek było kilka osobliwych chwytów za serce, specjalnie napisanych na tę okazję…

 

Witam Państwa

Drodzy Ołdrzychowiczanie i składam podziękowanie wyjątkowej osobie…za zaproszenie w tego Domu progi, w którym przeżywałam czas młodości błogiej. Tu także złożyłam swe śluby. Miłość moją przyjął luby wybranek życia mojego i związał z Poznaniem. Powracam dziś do Was z zadaniem wypełnienia słowa. By ucztowaniem z Wami była chwila wyjątkowa, której oczami są wiersze moje, modlitwy i pieśni, fraszki i satyry dla serca uciechy…

 

W klimacie najnowszego tomiku poetyckiego „Noc zaprzęga gwiazdy”, seniorzy wraz z kadrą Biblioteki wzruszali się nad pięknem strof ukrytych na stronicach.

 

moja poezja ma już tyle lat

że córki z niej wyrosły

 

w słowie

jak w twarzy

trzeba znaleźć

kim jesteś

 

związana

z dokładnością

jestem

dokładnie

niedokładna

 

Podczas rozmowy nie było takiej chwili, aby zwątpić nad zjawiskami tego świata, nad refleksjami do wspomnień poetki, nad miejscami z, którymi związała swoje życie autorka.

-Mnie zafascynował język poezji od czasów młodości. Do dziś moje wiersze są jak leśnie poziomki w bukiecie żywego piękna. Niech pachną i smakują Wam, Drodzy Czytelnicy, po wsze dni podróżowania w moim małym wozie prawdy.

 

Prezentowana twórczość jest związana tematycznie z miejscem urodzenia i dzieciństwa pani Stanisławy, jej małą ojczyzną Ścinawką Górną i te, które – wedle jej własnych słów – obrazują jej barwne nie pozbawione głębokich przeżyć życie.

 

Ogromne wrażenie na seniorach zrobił wiersz pt. „Powrót”, a łzy wzruszenia pojawiły się w nie jednym oku…

 

dziś

stoję w progu

domu rodzinnego

i widzę Ojca

z chlebem

a chleb ten

otulony niebem

mówił

Jego głosem

Dla Ciebie

dziecko

ziarno życia niosę

nie zmarnuj go

nie zmarnuj

podziel

 

Tę niesamowitą podróż po twórczości Stanisławy Łowińskiej zakończyła Mariola Huzar – dyrektorka Biblioteki słowami podziękowania za noc, która zaprzęga gwiazdy, czyli pierwotnie mały wóz prawdy…

 

Najnowszy tomik wierszy naszego gościa, jest dostępny do wypożyczenia w tutejszej bibliotece.

 

 



Archiwum