Spotkanie w Filii Biblioteki Publicznej Gminy Kłodzko w Wojborzu z okazji Światowego Dnia Poezji było prawdziwym świętem słowa, które zgromadziło miłośników literatury i muzyki. Atmosfera wydarzenia przepełniona była pasją, twórczością oraz wzajemnym inspirowaniem się uczestników.
Swoją obecnością zaszczycili nas Urszula Panterałka – zastępca Wójta Gminy Kłodzko oraz miejscowy sołtys Bartosz Jędorowicz.
Wydarzenie poświęcone było lokalnym poetom, którzy podzielili się swoimi wierszami poruszającymi różnorodne tematy – od codziennych refleksji po filozoficzne rozważania. Ich słowa, pełne emocji, głębi i autentyczności, wybrzmiały w ciepłej, kameralnej przestrzeni biblioteki. Publiczność z entuzjazmem reagowała na każdą recytację, a burzliwe oklaski stanowiły wyraz uznania dla talentu autorów.
Byli to Krystyna Radomska z Wojborza, Grażyna Sobczak z Krosnowic, Krystyna Pasionek-Leśniewska z Radochowa oraz Piotr Stankiewicz z Jaszkowej Dolnej.
Pasją Krystyny Pasionek-Leśniewskiej jest malarstwo i poezja. Tworzy w dwóch dziedzinach sztuki. Często łączy wiersz z obrazem, tworząc cykle, np. „Strumienie”, „Cztery pory roku”. Tego wszystkiego zaznaliśmy podczas wieczoru w Wojborzu.
Podczas czytanych strof nie mogło zabraknąć niezwykłego połączenia poezji i muzyki. Artyści muzyczni w osobach Doroty Polak i Marka Trypki z Żelazna zaprezentowali utwory inspirowane tekstami poetyckimi, tworząc unikalne, pełne emocji aranżacje. Delikatny dźwięk gitary oraz ujmujący śpiew doskonale współgrały z prezentowanymi utworami z repertuaru m.in. Starego Dobrego Małżeństwa i Bułata Okudżawy, podkreślając ich piękno i znaczenie. Ta międzykulturowa wymiana wzbogaciła wydarzenie o nowe perspektywy i pozwoliła zebranym doświadczyć poezji w nietypowej, muzycznej odsłonie.
„Marzenia poetki”
nie ważne
gdzie jestem…
nie ważne
kim jestem…
nie ważne myśli
nie ważne słowa
zamknięte księgi
nikt ich nie czyta
nikt nie odkurzy
i nie poczuje mocy…
może ich wzruszy
jaka nowa książka
napisana szyfrem
ciągiem cyfr nieznanych
p szczęściu i miłości
o radości zapomnianej…
Grażyna Sobczak
„Powódź”
Padało, padało
Kilka dni tak kapało
A potem lać zaczęło
I zgrozą powiało
Pola, drogi, miasta zalało
Szalał żywioł, domy zalewał
Mosty zarywał
Kto żyw na piętra się chował
Jak okrutna natura
Być może
Nie daj nam więcej
Tego doświadczać Boże
Strach sparaliżował
Ludzie bezradnie na spustoszenie spoglądali
Ręce załamywali
Nie ma prądu, wody, domu
Rozpacz serce ściska
Na spustoszenie patrząc
W przeciągu kilku dni
Kraj natura spustoszyła
Chyba od dawna ten zamiar miała
Ale żeby aż tak bardzo
Nas ukarać chciała?
Ludzie się opamiętali, za worki i piach złapali
Łopaty, szufle, taczki poszły w ruch
Nie równa to walka była
Ale od zagłady kraj uchroniła
Odbudujemy domy, drogi i mosty
Jeszcze piękniej zaświeci nam słońce
Na dzieło swych rąk spojrzymy
I znów śmiać się będziemy
Krystyna Radomska
„Spontaniczność”
Tańczyli na przystani
w taktach harmonii
ulicznego grajka
w letnie popołudnie
w nadmorskiej scenerii
przystanęli ludzie
przyglądali się
ich twarzom
pląsom wesołości
zwyczajnie i dyskretnie
bili brawo
Krystyna Pasionek-Leśniewska
„Piosenka wampira”
Ranę zrobię, krew wypiję
Jestem wampir, z tego żyję.
Gdy się komuś krzywda dzieje,
Cieszę się i z tego śmieję.
A gdy mam wyrzut sumienia
to go gryzę i zamieniam.
Bywa sprawą nieprzyjemną.
Sam na sam przebywać ze mną.
Mówią o mnie: gbur i cham,
Więc zazwyczaj jestem sam.
Lecz mi człowiek jest potrzebny,
Bym mógł być… naprawdę wredny.
Piotr Stankiewicz
