Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych przypada na 1 marca, gdyż tego dnia w 1951 r. w więzieniu na warszawskim Mokotowie, po pokazowym procesie, zostali rozstrzelani przywódcy IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” – prezes WiN ppłk Łukasz Ciepliński („Pług”, „Ludwik”) i jego najbliżsi współpracownicy: Adam Lazarowicz, Mieczysław Kawalec, Józef Rzepka, Franciszek Błażej, Józef Batory i Karol Chmiel. Ich ciała komuniści zakopali w nieznanym miejscu.
Z tej okazji, Filia Biblioteki Publicznej Gminy Kłodzko w Żelaźnie zorganizowała wystawę stacjonarną oraz online. Wystawa online jest dostępna pod linkiem https://www.facebook.com/289346107781085/videos/388372779347589
Od ponad dwudziestu lat trwa powolny proces przywracania pamięci o ofiarach komunistycznego reżimu w Polsce. W większości chowano je potajemnie, w nieoznaczonych, często zbiorowych, mogiłach. Podejmowano też działania, mające utrudnić identyfikację ofiar. Przez dziesięciolecia przedstawiciele komunistycznego reżimu starali się zatrzeć ślady zbrodni. Przywracając pamięć o ofiarach, należy zwrócić im tożsamość celowo zatartą przez komunistów. To powinność pokolenia Polaków żyjących w wolnej Polsce.
Prezentujemy wiersz młodego poety Roberta Olszewskiego z Gdańska:
Byliśmy żołnierzami
Gdy w objęcia śmierci ciskały nas kule
Pośród dymu błysków
I krwawej zamieci wichury
Trzymając sztandar swój świetlisty
Wstawaliśmy ginąc
Na ziemi ojczystej
Byliśmy żołnierzami
Boga naszego
W imię honoru chwały
Ostrza wygnańca niczym nie stępionego
Co wraz z światłem jutrzni poranka
Wiary narodzin jest świadkiem
Byliśmy żołnierzami spoglądając
W serca niewieście kochanków Werony
Oraz w umysły młodzieńcze zapałem palące
Byliśmy żołnierzami
Gdy łamiąc nam czaszki zbielałe
I szkielety prostując kamienne
Do paranoi miłości nas sprowadzono
Kruszec tu swój zostawiając
Lecz teraz wzmagając nie o towarzyszów kurhany
Gdy płomień tańczy na ciałach
Stoimy w bastionie idei marmurowym
I spoczywać tak będziemy
Dopóki wspomnienie o nas nie zaniknie
