Uśmiechnięte pisanki
A A A
Mariola Huzar, własne 22.03.2013

Jaskółka i Wielkanoc

W cichym półmroku małego kościółka,                                                                                                                                  Ptak za witrażem chciał gniazdko uwić.                                                                                                                   Aż tu, znienacka ktoś zaczął mówić!                                                                                                                          Zlękła się bezradnie jaskółka...                                                                                                                                      I coraz więcej głosów słyszała:                                                                                                                          Śmiechy, szepty i modlitwy dźwięki.                                                                                                                     Śpiew dzieci ukoił jej lęki.                                                                                                                                                I zgrabną główkę zdziwiona kiwała-                                                                                                                                 Że tu też mieszka ten lud malutki,                                                                                                                             Co ma piskliwe, czułe głosiki...                                                                                                                                    Czy kolorowe małe ludziki                                                                                                                                            Są tu by zostawić swe smutki?                                                                                                                           Kościół jest pełen i nawet krużganki!                                                                                                               Wszyscy czekają...Ach co to będzie?!                                                                                                              Strojne koszyczki pysznią się wszędzie,                                                                                                                    Suto ubrane w serwetki, falbanki.                                                                                                                       Każdy koszyczek jest zamieszkany                                                                                                                        Przez piękne Zmartwychwstania znaki:                                                                                                         Jajeczka, przeróżne zapachy i smaki:                                                                                                                       Sól, chrzan. Jest też baranek cukrem oblany                                                                                                        I ten nasz chleb codzienny, biały,                                                                                                                                                     Ten co się nigdy nie znudzi...                                                                                                                                            I gdyby nie te tłumy ludzi...                                                                                                                               Skubnąłby dziobek jaskółki mały                                                                                                                           Kilka okruszków, które zleciały.                                                                                                                                   Ot tak, po prostu! Tak z ciekawości...                                                                                                                     Aby zobaczyć cóż to za gości                                                                                                                                      Kryje serwetka i koszyk cały..?                                                                                                                              Nagle ciii...!!!-Zamilkły głosy,                                                                                                                                  Cisza bezszmerna i niepojęta...                                                                                                                               Kap, kap, kap – woda święta                                                                                                                                  Zrasza każdy koszyk,                                                                                                                                                   Aby ożywić pokarmów stosy –                                                                                                                       Potrzebne do niedzielnego śniadania.                                                                                                                                 Kiedy jaskółka gniazdko już sklei                                                                                                                                  W piękny, natchniony pełen nadziei                                                                                                                Poranek Pańskiego Zmartwychwstania.

autor: "GILDA" Lilianna Figurska



Archiwum